4 Haziran 2010 Cuma

Özür dilemek işe yaramaz bazen…

Birini kalbinin en acı veren yerinden kırdığın zaman,

Birinin hayatını mahvedip, çekip gidip tekrar hayatına girmek istediğin zaman,

Seni sevenlerin aşklarına layık olamayıp, onları yerlere attığın zaman,

Masada, evde, telefonun başında üzülen birini bıraktığın zaman,

Masum birinin ölümüne sebep olduğun zaman,

Hiç suçu olmayan bir masumun üstüne çamur attığın zaman,

Sadece gururundan birine aşkını açıklayamayıp kaybettiğin ve sonra aşkın gurur dinlemediğini anladığın zaman,

Kopardığın çiçek solduğu zaman,

Sokaktan ya da veterinerden aldığın bir hayvanla yuvanı paylaşıp, sonra bakamayacağını anlayıp onu geri götürdüğün zaman,

Verdiğin sözleri tutmayıp, insanları hayal kırıklıklarına uğrattığın zaman,

Bir çocuğun gülüşüne engel olduğun zaman,

Senden güçsüz birine zorbalık yapıp pişman olduğun zaman,

Yalanlar söyleyip, o yalanlar ortaya çıktığı zaman,

İnsan hayatından daha önemli değerler olduğunu düşünüp, ölüm anında bu fikirden vazgeçtiği zaman,

Yaşadığını anladığın minik anları sana yaşatanları yüzüstü bırakıp, geri dönmek istediğin zaman,

Sadece intikam almak için karşındakine sana yaptığının daha fazlalarını yaptığın ve pişman olduğun zaman,

Yaptıklarından pişman olup ağladığın zaman,

Alçaklığı seçtiğin zaman,

Sana güvenenleri yüzüstü bıraktığın zaman,

Sokakta oynaması gereken çocukların hapiste çürümesine ses çıkarmadığın zaman,

Yapılan hileleri bilip, bunlara susarak ortak olduğun zaman,

Zalimlere korkudan boyun eğdiğin ve sonra çocuklarına bunları anlatman gerektiği zaman,

Özür dilemek bir işe yaramaz…